vrijdag 2 januari 2015

Wetenschap en geestelijke masturbatie


Liefde maakt zelfs de knapste professor blind.



Ze zijn er, mensen met een hoge intelligentie, mensen die op wetenschappelijk gebied naam gemaakt hebben en toch (evangelisch) geloven. Eén daarvan is bijv. de bekroonde moleculair biofysicus, Cees Dekker. Hier is een stukje uit een van zijn toespraken over de relatie Wetenschap en Geloof:


Cees Dekker over wetenschap en geloof
Hier heb je een aardige, uiterst intelligente man die claimt dat Christus de diepste waarheid is en andere religies hebben slechts een stukje van de waarheid. Een uitermate pretentieuze claim! Net even eerder had hij gezegd dat de wetenschap zich best wel wat bescheidener op  mocht stellen. Die bescheidenheid is wat het geloof in Jezus Christus betreft, gewoon niet mogelijk. Je kunt als echt kind van God niet zeggen dat er misschien ook wel andere even waardevolle religies zijn, of dat je wellicht via Mohammed of Krishna of Maria ook wel tot een relatie met God kunt komen. Voor hen geldt de al even pretentieuze uitspraak van de Jezus van het Johannesevangelie:
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij!
Johannes 14:6 (BGT)
6 Jezus zei: ‘Ik ben de weg. Bij mij is de waarheid, en bij mij is het leven. Je kunt alleen bij de Vader komen als je in mij gelooft.

Of dichter bij de grondtekst:
Johannes 14:6 (NBV)
6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.



Cees beperkt zich tot het Christendom, hij heeft ook geen andere keus, niet omdat hij nu “toevallig” christen is, of omdat de Nederlandse cultuur een Christelijke achtergrond heeft, zelfs niet omdat hij denkt dat de Christelijke Westelijke Cultuur zo bevorderlijk is geweest voor de Wetenschap, maar eenvoudig omdat hij in Jezus de waarheid en zijn geestelijke en emotionele bevrediging heeft gevonden. Liefde maakt zelfs de knapste professor blind!

Ik kan dat als ervaringsdeskundige (dan wel geen knappe professor) weten. Als je voelt (denkt te voelen) dat er iemand is die zo enorm veel van je houdt, je ten diepste kent, maar nooit veroordeelt. Dat er een autoriteit is die een plan heeft voor je leven, je leven betekenis geeft, er voor je is als het even moeilijk is, je nooit –never ever- in de steek laat.... En als dat dan ook nog eens constant bevestigd wordt door de mensen waar je in je kerk/gemeente/groep mee omgaat....dan stap je daar niet zo gemakkelijk van af, dan weiger je ten diepste om andere signalen serieus te nemen, dan zoek je naar manieren om dat (op onderdelen wel mooie maar) onmogelijke boek dat je bij Jezus erbij krijgt aannemelijk te maken.


Geestelijke masturbatie


As the deer pants for the water
So my soul longs after you
You alone are my heart's desire
And I long to worship you

You alone are my strength, my shield
To you alone may my spirit yield
You alone are my heart's desire
And I long to worship you



'As The Deer' van Maranatha! International

Hoe zeer ons brein in staat is om een virtuele wereld te scheppen, zie je bijv. bij de fantasieën die veelal gepaard gaan met masturbatie. Het is lastig om precieze cijfers te krijgen over de populariteit ervan, maar 70 – 95 % van de Nederlanders lijken er zich wel aan te wagen, vrouwen slechts ietsje minder dan mannen. Het zou me niet verbazen als dit de belangrijkste bron is voor zondegevoel onder jongeren met een gelovige achtergrond en zeker zij die zich zelf een kind van God weten. Jezus had immers gezegd:
Slechte verlangens zijn verkeerd
Mattheus 5:
27 Jullie weten dat de wet zegt: «Je mag niet vreemdgaan.»
28 Dit zeg ik daarover: Ook wie naar een andere vrouw kijkt en met haar naar bed wil, gaat vreemd. Want hij is in gedachten met haar vreemdgegaan.

Overtreding van dit gebod leidt ook weer tot de diepe emotie van zondebesef en dan van vergeving ontvangen van die hemelse Vader die je accepteert zoals je bent. Dat spoort je aan om anders te willen zijn...Meestal tevergeefs, maar als gelovige kom je  daarmee wel in een vicieuze cirkel te recht  van zondegevoel en vergeving, een proces dat de emotionele  band met de “vergevende partij” enorm kan versterken.
Dit onderwerp doet me denken aan een Navigatorconferentie ergens laat in de jaren zestig, toen een groep jongens (het was toen nog geen meisjesprobleem:)) bij elkaar kwam om het met de Nederlandse dominee Veenhuizen over masturbatie te hebben. Die bijeenkomst moet onderhands (zonder Navigatorleiding-toestemming) geregeld zijn, denk ik,  want ik hoorde er pas achteraf over van een kennis. Ds. Veenhuizen had aangeraden om als de behoefte zich voordeed, het maar snel af te handelen, zonder teveel fantasieën. Later hoorden we dat de Amerikaanse Navigator-leiding dit ten zeerste had afgekeurd. Maar het is niet tegen te houden, de menselijke “geest” heeft nu één keer vaak/soms behoefte aan fysieke fantasieën en het is eigenlijk best wel fantastisch hoe het brein hieraan kan voldoen.

De “geest” van veel mensen heeft ook behoefte aan geestelijke fantasieën, aan iemand die je kan vergeven, iemand die jou kent en toch intens veel van je houdt. Zo ontstaan liedjes met teksten richting God van "You alone are my heart's desire.."  en "to You alone may my spirit yield". Dat verlangen kan heel sterk gevoed en beantwoord worden door anderen om je heen, door mensen wellicht die je vertellen  dat iemand zoveel van je hield dat hij voor je gestorven is...... en weer opgestaan om je te leiden als jouw Heer en Heiland.
De Bijbel moedigt mensen aan om die geestelijke gemeenschap met Jezus te zoeken en vergelijkt het zelf met fysieke gemeenschap

1 Corinthiërs 1: (NBV)
9 God is getrouw, door wie gij zijt geroepen tot gemeenschap met zijn Zoon Jezus Christus, onze Here.
1 Corintiërs 6: (NBV)
16 Of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, één lichaam (met haar) is? Want, zegt Hij, die twee zullen tot één vlees zijn. 17 Maar die zich aan de Here hecht, is één geest (met Hem).

Of in de woorden van de Bijbel in Gewone Taal:

16-17 Iemand die trouw blijft aan de Heer, is helemaal één met hem. Maar iemand die met een hoer naar bed gaat, is helemaal één met haar. Want in de heilige boeken staat: «Man en vrouw zullen samen helemaal één zijn.»

De vertalers zijn hier niet helemaal consequent geweest in hun vertaling, want in het Grieks wordt twee keer dezelfde term gebruikt (“hechten”).  Eigenlijk had je dus kunnen verwachten:

16-17 Iemand die met de Heer naar bed gaat, is helemaal één met hem. Maar iemand die met een hoer naar bed gaat, is helemaal één met haar. Want in de heilige boeken staat: «Man en vrouw zullen samen helemaal één zijn.»

Die geestelijke gemeenschap ervaren kinderen van God vaak/soms in hun Stille Tijd, een moment waarop ze God prijzen voor wie Hij is, een stukje uit de bijbel lezen en dat overdenken, met Hem overleggen over de dingen die hen bezighouden. God of Jezus prijzen wordt alom aangeraden als de snelste weg tot Gods hart. Je prijst hem al van te voren, voordat hij bijvoorbeeld al een gebed verhoord heeft. Je kunt zo enorme geestelijke bevrediging ontvangen, wat nog eens enorm versterkt wordt door het samen met anderen te ervaren en bijvoorbeeld door met (en over) je te laten  bidden. Dat kan dan zo gaan:
                                    Jezus, ik dank U dat U Jan liefhebt,
                                    Dat U hem wilt genezen, Heer.
                                    Dank u, dank u, Vader, dat U Jan nu aanraakt
                                    Met Uw genezende hand, Heer etc.
En als die genezing (of bevrijding of financiële voorziening of kracht in een moeilijke situatie) dan niet direct plaats vindt, mag Jan heen gaan en die toezegging blijven claimen.

Gezamenlijk prijzen zorgt waarschijnlijk wel voor de meest intense geestelijke bevrediging. Bijna alle evangelische gemeenten  hebben nu een “aanbiddingsdienst”, als het kan met een band, een koor en een “praise-leader”. Tijdens zo’n dienst kunnen de emoties hoog oplopen, voortgestuwd door herhaling van het zelfde lied en het opwaarts heffen van de handen. In Pinkstergemeenten en Volle Evangelie gemeenten kan het nog vermengd worden met lofprijzing of een boodschap voor de gemeente in tongen.

Post Masturbatie Stress (PMS) is niet ongewoon, wanneer je weer even terugkomt met beide benen in de werkelijkheid. Dit is bij geestelijke vervoering vaak ook het geval.

In hun leuke boekje over het nut en de plaats van Twijfel in het geloof, halen Reinier Sonneveld en Corjan Matsinger   een bericht aan van Ronald die net een conferentie in Taizé had meegemaakt  (Het voordeel van de twijfel p.74):

“Toen we daar met z’n allen waren, was God zo vet aanwezig, ik had tijdens de viering kippenvel van mijn hoofd tot aan mijn tenen...  Het was magisch, we waren met zoveel mensen bij elkaar die allemaal hetzelfde geloofden en voelden. We waren een eenheid en God was zo voelbaar aanwezig.

Nu ik thuis ben lijkt het of alles weg is. Weg kippenvel, niks magic feeling. Ik ben zo down als het maar kan. ..  Wat moet ik doen?”

Ik kan me nog herinner dat we op een Kerstconferentie waren bij oom Sidney Wilson, een beminnelijke man die meeslepend kon vertellen over wat er in de toekomst allemaal ging gebeuren, aan de hand van het Bijbelboek Openbaring. Een beetje als Jan van Barneveld (voor wie hem kennen), maar wel met een geheel andere invulling. Het ging dan over de Koning van het Noorden of het duizendjarige rijk etc. etc. Echt volgen viel me tegen, maar de sfeer was absoluut hemels.  Je voelde gewoon de aanwezigheid van  Jezus.
Toen we na afloop in het donker naar buiten kwamen, liep er net een man langs die vloekte als de ketter aller ketters: Gotver, gotver, gotverdomme...  Ik was in één klap weer terug bij af.... Weer een beetje bijgekomen, vertelde ik mezelf dat dat nu het verschil was tussen licht (het licht van Jezus) en duisternis (de duisternis van Satan).

Bij geestelijke vervoering ben je niet gauw bereid om te zien dat het hier om een gefantaseerde entourage gaat, ook al ben je met een gezond verstand geboren.

Met die Heiland krijg je echter ook een aards boek meegeleverd, met prachtige verhalen en morele lessen en uitspraken, maar ook een boek waar je in vele opzichten als nadenkend gelovige wel mee in je maag moet zitten. De Genesis-verhalen horen daar ook bij.

Je zou “christenen” globaal in drie groepen kunnen verdelen.

1.      Zij die geloven dat de bijbel in z’n geheel zowel historische als feitelijke waarheid weergeeft. Bijv. Pastor Bottenblei, Jan van den Bosch, Jan Zijlstra, Anne van der Bijl, Dolf van de Vegte, Bert Dorenbos, Bert de Haan etc. etc.

2.      Zij die geloven dat de Bijbel niet overal historisch waar hoeft te zijn maar dat het gaat om de door God geïnspireerde boodschap die erin verpakt zit. Jezus is wel gestorven voor onze zonden en weer opgestaan. Bijv. Andries Knevel, Thijs van den Brink, Cees Dekker, Reinier Sonneveld, Corjan Matsinger  ..

3.      Zij die geloven dat de Bijbel veel inspirerende inhoud heeft. Jezus hoeft niet perse te zijn opgestaan.  Dit kan ook symbolisch uitgelegd worden. Harry Kuitert, Jacobine Geel (?), ds Carel ter Linden, de atheïstische dominee Klaas Hendrikse..

Aanvullingen en correcties op bovenstaande  personalia zijn zeer welkom!

Voor de ware kinderen van God (groep 1) valt groep 3 al helemaal buiten de boot en over groep 2 kunnen ze hun twijfels hebben. Groep 2 is de groep waar ik nog steeds iets mee heb, omdat ik hun worsteling om in Jezus te blijven geloven, maar ook met dat boek (de Bijbel) uit de weg te kunnen, zo goed kan begrijpen. Het is een verloren strijd, maar zou ik hen er vanaf moeten willen brengen? Als dat soort geloof je gelukkig maakt en je een gevoel van warmte en bescherming geeft, kan het dan kwaad? En als je aan die lastige Bijbelverhalen dan nog een beetje een draai kunt geven zodat er mee te leven valt? Niet waarschijnlijk, en toch, het is geen geloof dat een tweede of derde generatie gaat halen, denk ik. En wie wil nu echt z’n geluk en warmte en veiligheid bouwen op wat er (zeer waarschijnlijk) niet is? Dat moet toch anders kunnen, dat zal wel anders moeten kunnen! Vraag het gelukkige ongelovigen maar eens..

Conflict geloof en wetenschap is een mythe.

Cees Dekker beweert dat er geen conflict is tussen Geloof en Wetenschap. Dat te denken is een mythe, luister maar:


Het conflict tussen wetenschap en geloof is een mythe.
Dat was een lang verhaal, dat aan de echte oorzaken van het conflict voorbij gaat. Het conflict ligt niet zozeer tussen Wetenschap en Geloof in een god. Wetenschappers en zelfs de atheïsten onder hen weten ook niet wat zich achter de "Big Bang" bevindt. Als iemand daar drie letters aan wil plakken, bijv. G.O.D. so what??
Er is wel een conflict tussen de wetenschap en de  (vaak primitieve) boeken van het geloof. Op het water kunnen lopen, water in wijn om kunnen toveren, na drie dagen dood te zijn geweest weer levend worden, zonder hulpmiddel omhoog stijgen naar de wolken, etc. zijn moeilijk te verenigen met wetenschappelijke kennis. Ook de wreedheid van de Joods/christelijke God lijkt mij voor een intelligent mens moeilijk voor zijn rekening te nemen (bijv. genocidale zondvloed, goddelijk gesanctioneerde afslachting van een hele bevolkingen (Jericho) etc).
Ook sympathieke en gerespecteerde geleerden, zoals Cees Dekker, kunnen door hun "Liefde voor (een geprojecteerde) Jezus" blind worden voor de werkelijkheid en tot de erg onbescheiden conclusie komen dat "Jezus de diepste Waarheid is" en andere religies slechts een stukje van de waarheid kennen. Voor de objectieve toeschouwer is het gewroet om aan die Bijbelverhalen nog een draai te geven, bijna een beetje zielig..
Cees maakt gebruik van typische  stokpaardjes in de evangelische wereld, bijv. de suggestie dat het (christelijke) geloof veel kans heeft waar te zijn omdat er ook wetenschappers zijn die geloven, omdat ook hij (Cees Dekker) gelooft, omdat het christelijk geloof de bakermat is geweest voor de moderne wetenschap en voor onze (geordende) Westerse samenleving.


Hoewel inhoudelijk nauwelijks relevant, zijn de opmerkingen wel interessant als het gaat om het historische conflict tussen geloof en wetenschap.
Voor gelovigen zelf is het belangrijker om te weten wat dit dan betekent voor hoe ze hun Bijbel lezen, want dan zouden er wel eens een paar problemen om de hoek kunnen komen kijken. Maar niet voor Cees, die kennelijk nog niet gekeken heeft naar hoe het anderen verging die later als "beginnend vrijzinnig" zouden worden aangemerkt.



Cees Dekker over Wetenschap, Geloof en Genesis

Je kunt de hele discussie hier volgen:

De volgende keer: Wetenschap en geloof door de eeuwen heen.

zondag 28 december 2014

De Zondvloed: Goddelijke genocide op grote schaal


De Voortijd.

Er stond ook nog een boom van Eeuwig Leven in die paradijselijke tuin. Daar moest dat eerste mensenpaar maar niet van eten want dan zouden ze niet alleen slecht zijn maar ook  nog eens eeuwig slecht. Dus werden Adam en Eva het paradijs uitgebonjourd. En God plaatste twee bewakers bij de ingang, die heetten "cherubs" en een heen en weer flitsend, vlammend zwaard. Dat waagde je niet om daar langs naar binnen te glippen.

Mijn broeders hoeder
Voordat God zijn plan om de mensen weer met zich te verzoenen in werking stelde, ging het er met het eerste mensen echtpaar niet echt op vooruit. Adam en Eva kregen eerst twee zonen, Kaïn en Abel. Omdat Kaïn dacht dat God Abel hoger achtte dan  hemzelf, maakte hij Abel maar een kopje kleiner. Toen vroeg God hem: “Kaïn, waar is je broertje Abel?”. Hierop antwoordde Kaïn met een gezegde dat wij ook nog wel gebruiken: “Hoe kan ik dat weten, ben ik soms mijn broeders hoeder?”.


Kruimeltje: broeders hoeder:  REP(Rick Engelkes Productie)

Als straf wordt hij het land uitgestuurd en tot zwerven veroordeeld. Zijn grote angst is dat iemand uit de streken waar hij terecht zal komen hem zal willen doden in. Dat is interessant want waar komen die andere mensen dan ineens vandaan?  Had God ergens anders ook nog maar wat mensen geschapen en hadden die toevallig ook allemaal gezondigd?? Als gelovige moet je dat soort raadsels maar gewoon aan God over laten en er niet teveel over nadenken. In ieder geval, het kwam wel goed uit, want zo kon Kain ook nog een vrouw bemachtigen en kinderen voortbrengen.

Adam en Eva kregen ook nog een nakomertje om Abel te vervangen , Seth, heette hij. Waar hij zijn vrouw vandaan haalde is onduidelijk. Adam en Eva hadden ook nog wel wat dochters en wellicht  is hij maar met een van hen getrouwd. De generaties waren nog maar net begonnen, met inteelt zou het dan nog wel wat meevallen, moeten ze gedacht hebben.

‘tJa het is eigenlijk best een leuk verhaal  en staat wat dichter bij ons dan de vergelijkbare scheppingsverhalen, zoals de Enoema Elisj, het Babylonische scheppingsverhaal, dat veel met het Genesis verhaal vergeleken wordt. Hierin en in andere scheppingsverhalen gaat het vaak om elkaar bevechtende goden. Daar kunnen we wat minder mee dan een enkele God en schepselen die alles behalve perfect zijn (wat meer zoals wij!). Hoe mooi ook, het blijft een primitief verhaal, staat haaks op de inzichten van de wetenschap over het ontstaan van de aarde en wat er zich op voortbeweegt. Het is dan ook best een knelpunt voor nadenkende gelovigen.  Het heerlijk primitieve maar wel boeiende verhaal houdt hier ook niet op.
Reuzenbaby's

Het werden oude knarren in die tijd, Adam vierde z’n 960ste verjaardag nog en een van zijn achterkleinkinderen, Methuselach, werd nog 6 jaar ouden, 969 jaar. Hij  wordt ook wel Metusalem genoemd, en geen wonder dat mensen van kranige oudjes nu nog zeggen: “Die is zo oud als Metusalem!”. De mannen werden niet alleen oud, hun dochters zeer schoon. Zo schoon zelfs dat “de zonen van God” zich niet konden beheersen en naar believen maar zo´n dochter tot vrouw namen. Want God had kennelijk vergeten ook wat “dochters van God” voort te brengen en ja wat wil je dan, ... die goddelijke jongens willen ook wel eens wat.  En wat daar uit voortkwam waren .....reuzen!!  Ja, ja! Wat ik niet eerlijk vind is dat de aardse  mensen de schuld kregen van het vergrijp  van de godenzonen. Je hoort dat ook wel eens uit andere (sub)culturen dat een aangerande vrouw moet boeten voor het gebeuren alsof het haar schuld was, maar bij God zou je dat toch niet verwachten. Gelovigen denken meestal dat die zonen van God, geen echte zonen waren, maar niet meer dan engelen. Het zal je maar overkomen dat je dochter met een engel van een schoonzoon trouwt en je kleinkind zo groot is dat hij bij de geboorte al niet meer in de wieg past....



Genesis 6:

1 Toen de mensen zich op de aarde begonnen te vermenigvuldigen en hun dochters geboren werden, 2 zagen de zonen Gods, dat de dochters der mensen schoon waren, en zij namen zich daaruit vrouwen, wie zij maar verkozen. 3 En de HERE zeide: Mijn Geest zal niet altoos in de mens blijven, nu zij zich misgaan hebben; hij is vlees; zijn dagen zullen honderd twintig jaar zijn. 4 De reuzen waren in die dagen op de aarde, en ook daarna, toen de zonen Gods tot de dochters der mensen kwamen, en zij hun (kinderen) baarden; dit zijn de geweldigen uit de voortijd, mannen van naam.

Nou hebben archeologen wel dinosaurussen en andere reuze dieren opgegraven, maar over botten van reuze mensen heb ik ze nog niet gehoord. Het zou kunnen dat die allemaal in de oceaan weggespoeld zijn  want daar ging me toch een overstroming komen.

De zondvloed en de ark van Noach.

 
Er komen stromen van regen (sorry, zegen),


Massale koor- en samenzang vanuit de Nieuwe Kerk te Middelburg. Uitgezonden op 18 april 2009
 

Er komen stromen van zegen,
dat heeft Gods woord ons beloofd;
stromen verkwikkend als regen,
vloeien tot elk die gelooft.

Stromen van zegen,
komen als stortregens neer.
Nu vallen druppels reeds neder;
zend ons die stromen, o Heer.

Er komen stromen van zegen
- heerlijk verkwikkend zal 't zijn -
op de valleien en bergen
zal er nieuw leven dan zijn.

Stromen van zegen,
komen als stortregens neer.
Nu vallen druppels reeds neder;
zend ons die stromen, o Heer.
Vertaling B.D. Dykstra

 

Een van de laatste oude knarren heette Noach en hij was de enige waar God (ook wel HEER genoemd) nog iets goeds in zag. De rest waren gewoon uitermate slecht en konden net zo goed van de aardbodem weggevaagd worden. Hun kinderen ook en zelfs de baby's lagen wellicht al te vloeken in hun wieg.  Weg ermee, dacht God en toen bedacht hij een effectieve genocidale methode: een zondvloed, een overstroming die de hele aarde zou gaan bedekken. Dan ging alles vanzelf wel dood!!

Genesis 6,5-9,29

Noach

5 De HEER zag dat alle mensen op aarde slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht. 6 Hij kreeg er spijt van dat hij mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst. 7 Ik zal de mensen die ik geschapen heb van de aarde wegvagen, dacht hij, en met de mensen ook het vee, de kruipende dieren en de vogels, want ik heb er spijt van dat ik ze heb gemaakt. 8 Alleen Noach vond bij de HEER genade.

9 Dit is de geschiedenis van Noach en zijn nakomelingen. Noach was een rechtschapen man; hij was in zijn tijd de enige die een voorbeeldig leven leidde, in nauwe verbondenheid met God. 10 Hij had drie zonen: Sem, Cham en Jafet.

11 In Noachs tijd was de aarde in Gods ogen verdorven en vol onrecht. 12 Toen God zag dat de aarde door en door slecht was, dat iedereen een verderfelijk leven leidde, 13 zei hij tegen Noach: ‘Ik heb besloten een einde te maken aan het leven van alle mensen, want door hen is de aarde vol onrecht. Ik ga hen vernietigen, en de aarde erbij.

Maar goed, God kon z'n vriendje Noach natuurlijk niet mee laten verdrinken. Daar was wel een oplossing voor, een ark, d.w.z. een heel grote boot:



14 Maak jij nu een ark van pijnboomhout. Maak daar verschillende ruimten in, en bestrijk hem vanbinnen en vanbuiten met pek. 15 Maak hem driehonderd el lang, vijftig el breed en dertig el hoog. 16 Je moet er een lichtopening in aanbrengen en aan de bovenkant één el openlaten; de ingang moet je in de zijkant maken. De ark moet een benedenverdieping krijgen en daarboven nog twee verdiepingen.



Uitgaande van een el van 45 cm was de ark135 meter lang bij 22 meter breed bij 13 meter hoog. De maatverhoudingen van de ark volgens Genesis zijn opmerkelijk modern: 30:5:3. Dit is een zeer stabiele vorm voor een schip,
mammoettankers hebben ook deze verhoudingen. Deze schepen danken hun stabiliteit echter aan de motorische aandrijving. Een schip zonder aandrijving in deze verhoudingen zou juist erg instabiel zijn.

En dan krijgt Noach te horen wat het plan is:



17 Ik laat een grote vloed over de aarde komen, een watermassa die haar zal overspoelen, om alles onder de hemel waarin levensadem is te vernietigen; alles op aarde zal omkomen. 18 Maar met jou zal ik een verbond sluiten. Jij moet de ark in gaan, samen met je zonen, je vrouw en de vrouwen van je zonen. 19 En van alle dieren moet je er twee in de ark brengen, om ervoor te zorgen dat die met jou in leven blijven. Een mannetje en een wijfje moeten het zijn. 20 Van alle soorten vogels, van alle soorten vee en van alles wat op de aardbodem rondkruipt, zullen er twee naar je toe komen; die zullen in leven blijven. 21 Leg ook een voorraad aan van alles wat eetbaar is, zodat jullie allemaal te eten hebben.’ 22 Noach deed dit; hij deed alles zoals God het hem had opgedragen.


Noach was ook niet gek en deed dus precies wat God hem bevolen had. Hij werd wel uitgelachen door z'n buren, maar dat kon hem weinig schelen.

Genesis 7
 
1 Toen zei de HEER tegen Noach: ‘Ga de ark in, samen met je hele gezin, want ik heb gezien dat jij als enige van deze generatie rechtschapen bent. 2 Van alle reine dieren moet je zeven mannetjes en hun wijfjes meenemen, van de onreine dieren moet je er twee meenemen, een mannetje en zijn wijfje, 3 en van de vogels weer zeven mannetjes en wijfjes, om hun voortbestaan op aarde veilig te stellen. 4 Want over zeven dagen zal ik het veertig dagen en veertig nachten op de aarde laten regenen; dan zal ik alles wat er bestaat van de aardbodem wegvagen, alles wat ik heb gemaakt.’ 5 Noach deed alles zoals de HEER het hem had opgedragen.

Dat moet wel een prachtig gezicht geweest zijn, dinosaurussen samen met muizen lekker stampend over de gangplank naar binnen. God kwam er later pas achter dat de vissen en de watervogels de dans leken te ontspringen. Hmm, die waren zeker zo slecht nog niet. En toen kwam de vloed:

  10 Toen de zeven dagen voorbij waren, kwam het water van de vloed over de aarde. 11 In het zeshonderdste jaar van Noachs leven, op de zeventiende dag van de tweede maand, braken alle bronnen van de machtige oervloed open en werden de sluizen van de hemel opengezet. .
 
17 De vloed overstroomde de aarde veertig dagen lang. Het water steeg en de ark werd opgetild, zodat hij van de aarde loskwam. 18 Het water op aarde nam steeds maar toe, hoger en hoger steeg het, en de ark dreef op het water. 19 Het water bleef voortdurend toenemen, zelfs de hoogste bergen kwamen onder te staan. 20 Tot vijftien el daarboven reikte het water, de bergen stonden helemaal onder. 21 Alles wat op aarde leefde kwam om, alles wat er rondwemelde: vogels, vee, wilde dieren, en ook alle mensen. 22 Alles wat op het land leefde en ademde vond de dood. 23 Alles wat op aarde bestond werd weggevaagd: de mensen, het vee, de kruipende dieren en de vogels, ze werden van de aarde weggevaagd. Alleen Noach bleef over, met alles wat bij hem in de ark was. 24 Honderdvijftig dagen lang was de aarde helemaal met water bedekt. 

Terwijl God's vriendjes en God's dieren gezellig in die boot zaten, was het buiten hel. Moeders die op het dak van hun huis klommen met hun baby's aan de borst en de grotere kinderen optrokken naar een even nog droge plek. Mannen die met hun kind op de rug in bomen klommen om aan het stijgende water te ontkomen. En dan op het laatste moment als er geen plek meer is om te ontsnappen zien ze hun kinderen gorgelend sterven. Hebben ze nog een laatste vloek uitgesproken of nog een poging gedaan om te bidden: "HEER, ik vergeef het U want U heeft geen idee wat U heeft gedaan!"
 

Genesis 8

1 Toen dacht God weer aan Noach en aan alle wilde dieren en het vee bij hem in de ark. Op zijn bevel begon er een wind over de aarde te waaien, waardoor het water afnam. 2 De bronnen van de oervloed en de sluizen van de hemel werden gesloten, zodat het ophield met regenen. 3 Geleidelijk vloeide het water weg van de aarde; na honderdvijftig dagen begon het te zakken. 4 Op de zeventiende dag van de zevende maand liep de ark vast op het Araratgebergte. 5 Het water zakte voortdurend verder, en op de eerste dag van de tiende maand werden de toppen van de bergen zichtbaar.
 
Noach laat dan eerst een raaf wegvliegen om te zien of er al ergens vegetatie te vinden was en daarna twee keer een duif. De tweede keer komt de duif terug met een olijventak in zijn snavel. De boot blijft dan ook al spoedig op het droge steken.
 

15 Toen zei God tegen Noach: 16 ‘Ga de ark uit, samen met je vrouw, je zonen en de vrouwen van je zonen. 17 Laat ook alle dieren die bij je zijn naar buiten gaan: vogels, vee en alles wat op de aarde rondkruipt. Ze moeten weer vruchtbaar zijn en talrijk worden en de aarde bevolken.’ 18 Hierop ging Noach naar buiten, samen met zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen. 19 Ook alle dieren gingen de ark uit, soort bij soort, alle vogels, en alles wat op de aarde rondkruipt.

20 Noach bouwde een altaar voor de HEER; daarop bracht hij brandoffers van al het reine vee en alle reine vogels. 21 De geur van de offers behaagde de HEER, en hij zei bij zichzelf: Nooit weer zal ik de aarde vervloeken vanwege de mens, want alles wat de mens uitdenkt, van zijn jeugd af aan, is nu eenmaal slecht. Nooit weer zal ik alles wat leeft doden, zoals ik nu heb gedaan. 22 Zolang de aarde bestaat, zal er een tijd zijn om te zaaien en een tijd om te oogsten, zal er koude zijn en hitte, zomer en winter, dag en nacht – nooit komt daar een einde aan.

Er zat niks anders op voor de kleinkinderen van Noach om maar met elkaar te trouwen, nood breekt nu eenmaal wet. Neef en nicht vrijt licht hebben ze wel moeten denken. Wat nu wel duidelijk was geworden is, dat je God kunt behagen, Hem weer een beetje tot vriend kunt maken,  door hem offers te brengen, maar wel van reine dieren. En uiteindelijk zou dat ook niet goed genoeg zijn, want de dood van reine dieren zou nooit voor de zonde van al ons mensen kunnen volstaan, daarvoor was een veel groter, reiner offer nodig. En dat offer was God aan het voorbereiden, het offer van zijn eigen volledig reine zoon, Jezus Christus. De redding die dan geboden zou worden was ook als een Ark, nu met Jezus aan het roer:'

 
Scheepje onder Jezus hoede - Mannenzanggroep Sion  
 't Scheepke onder Jezus' hoede,
 
't Scheepke onder Jezus' hoede,
met de kruisvlag hoog in top,
neemt als arke der verlossing
allen, die in nood zijn, op.
KOOR:
Al staat de zee ook hol en hoog
En zweept de storm ons voort,
wij hebben 's Vaders Zoon aan boord
en 't veilig strand voor oog.
 
 Maar de Arke der Verlossing moest nog wel even wachten.
Al direct nadat het Christendom was ontstaan gingen er al stemmen op dat zo'n wrede, wraakzuchtige god, niet de vader kon zijn van Jezus Christus. Een van de bekendste was  Marcion (85-160) die leerde dat de schepper god (en de god van het Oude Testament) een inferieure god was geweest en dat er een hogere God was die Zijn zoon naar de aarde stuurde.  Marcion was ook de eerste van wie we weten dat hij een bijbel had samengesteld. Die bestond alleen uit een verhaal over het leven en leren van Jezus en 10 van de brieven van Paulus. Het Oude Testament van de Joden had hij daar helemaal uit weggelaten. Zijn kerk was in grootte jarenlang vergelijkbaar met de katholieke kerk uit die tijd. Tot in de vierde eeuw horen we over "marcionieten". Toen de katholieke ideeën de overhand kregen werden de werken van Marcion vernietigd, zodat we nu alleen nog maar iets over hem weten via zijn tegenstanders en wat die uit zijn werk aanhaalden. Op deze manier weten we ook dat Apelles, een leerling van Marcion, zei niet te geloven dat alle dieren ooit in de ark gepast zouden hebben. Moderne kinderen van God zullen zeggen dat het ging om paren van iedere soort, bijv. "canidae" (hondachtigen) waar zowel wolven als honden onder vallen. Ze laten zo toch een beetje evolutie toe in hun ideeën.
Er zijn nog altijd mensen die denken dat de resten van de ark ergens in het oosten van Turkije te vinden zijn en er worden expedities georganiseerd om hier naar te zoeken.

Volgende bericht:  De toren van Babel