zaterdag 1 november 2014

Intermezzo (1): GOD en Darwin op één kussen


Darwin en God op één kussen.


In "Geloof en een Hoop Liefde" van 30 oktober 2014 konden we kijken en luisteren naar een interview met Emanuel Rutten die verbonden is aan het Abraham Kuyper Centrum voor Wetenschap en Religie. Emanuel moest al in veel evangelische mediapresentaties opdraven omdat hij bedacht heeft dat God en Darwin best op het zelfde kussen kunnen slapen.

“Ik denk eigenlijk dat de gedachte dat er een conflict zou zijn tussen wetenschap en religie eigenlijk een moderne mythe is.... Dat is niet het geval! Je hoeft niet te kiezen tussen God en Darwin. .... Je kunt op zo'n wijze geloven in god of in de schepping dat er geen enkele spanning is, geen botsing is tussen de evolutietheorie en de gedachte dat god bestaat en dat god de wereld heeft voortgebracht of veroorzaakt of geschapen. die twee denkbeelden kunnen heel goed samen gaan...... het zou zo kunnen zijn dat god de wereld geschapen heeft en daarmee het hele proces van evolutie in gang gezet heeft”

Nou zit er m.i. nog wel wat verschil tussen "voortgebracht", "veroorzaakt" en "geschapen", maar goed voor filosofen is dat kennelijk te verwaarlozen. Wat mij meer opvalt is dat de stelling betekenisloos is.

We weten allemaal dat we niet weten wie/wat de Big Bang veroorzaakt heeft (mocht die al hebben  plaats gevonden). Er is nu ook een theorie dat de Big Bang is voorafgegaan door een eerdere Big Bang. Zo kun je best een eindje door bigbangen, maar aan het eind van alle gebang weten we nog steeds niet hoe het allemaal begon. Wie of wat zat erachter?  Als iemand dat met drie letters wil benoemen: G, O en D (GOD), nou ja, prima lijkt mij, want “what is in a name?” En inderdaad, tussen deze G, O en D en Darwin is er geen conflict.

Het wordt lastiger als je deze GOD vanuit een andere hoek gaat invullen, want dan komen de conflicten wel. Noch in dit interview noch in dat van Andries Knevel (21/5/2014)met deze Emanuel wordt daarover doorgespit en zo blijven de kinderen van God wat langer gerustgesteld dat   geloof niet op veel punten met de wetenschap in strijd is. Maar wat als je denkt dat GOD meer is dan wat er aan  het aller, aller eerste begin was?

Interviewer: Even de wetenschap uit je hoofd zetten, jij bent christen geworden. Wat betekent God dan voor jou?

Emanuel: God houdt mij in Zijn hand. Op één of andere manier, hoe dan ook, houdt God mij in Zijn hand...
Als er geen zin is, geen uiteindelijke betekenis, geen doel in de wereld meer, het enige dat je dan over houdt is het gezellig en fijn en leuk hebben en als dat dan wegvalt, ja dan zit je eigenlijk gelijk onthand.

Hmm, GOD is dus een soort persoon met een Hand!
Emanuel Rutten laat zich in het gesprek met Andries Knevel kennen als een kwetsbare jongeman die vanuit een diepe leegte en verlangen naar zingeving, Jezus leerde kennen en in Hem het antwoord vond.

Dit soort geloofservaringen vinden plaats binnen het evangelische christendom met Jezus, in het rijke roomse leven met Maria,  met Mohammed in de Islam, met Hare Krishna in het Hindoeïsme en met allerlei andere  “goddelijkheden” in welke religieuze context dan ook.

Zodra zoiets heeft plaats gevonden, is het buitengewoon lastig om het verstand zuiver zijn weg te laten gaan.

Je hebt dit ook heel sterk bij bijna doodserveringen. Zo’n ervaring kan de beste wetenschappers ertoe brengen om met waarheidsclaims te komen over de werkelijkheid die hun interpretatie van die ervaringen legitimeren.  Emanuel lijkt dezelfde weg te gaan en met zevenmijlslaarzenlogica de weg te bewandelen van Intelligent Design tot Jezus als Heer en Verlosser. Dit gaat als volgt:

"Er moet een intelligente geest zijn geweest die het Universum heeft voortgebracht. We hebben de kennis van het Universum al in onze broekzak   en het kan niet zo zijn dat de kosmos toevallig is ontstaan of op de een of andere manier wel had moeten ontstaan. Het moet doordacht in gang gezet zijn."

Daar het maar de vraag is of de mens ooit de primaire bron van zijn bestaan zal kunnen ontdekken, is iedereen in principe vrij om hier een theorie over te hebben.

Maar dan beginnen de zevenmijlsstappen die zonder enige rechtvaardiging genomen worden.

Die intelligente geest is een persoon en die noemen we “GOD”.
Die GOD is de god van de christenen.
Die God wil zich aan ons bekend maken.
Hij doet dat door de Bijbel en door Jezus (die Emanuel immers ervaren heeft)

En hier is nog een staaltje logica:

Exegeten en historici (ja gooi ze maar op een hoop) geloven vrijwel allemaal dat Jezus geleefd heeft, dat hij volgelingen had, een Koninkrijk van God boodschap verkondigde en gekruisigd werd. En....  dat het graf leeg was.....  Vele vrienden en vijanden hebben beweerd dat ze hem (weer levend  en al) gezien hebben.

Nou denk ik ook wel dat de meeste historici geloven dat Jezus geleefd heeft en volgelingen heeft gehad. Ook die kruisiging is niet ondenkbaar, maar dat het graf leeg was is niet meer dan een interessante hypothese om te verklaren waarom men ging geloven dat hij was opgestaan. In de evangelieverslagen van zo’n 40 jaar later kom  je wel het gerucht tegen dat zijn lichaam  was weggehaald. Met zo’n verhaal kun je niet echt veel.
Dat vele vrienden en vijanden hebben beweerd dat ze hem gezien hebben, is een derde hands conclusie. De apostel Paulus zegt in een brief dat er wel meer dan 500  zijn geweest die hem weer levend hebben gezien.

In een rechtszaak zou de uitspraak van een getuige dat velen tegen hem gezegd hebben dat A op die avond niet op de plek van de moord was geweest, geen enkele waarde hebben zonder dat de betrokkenen dat zelf kwamen vertellen. Met die uitspraak van Paulus doen we ook niet veel.

En met Jezus zit je wel opgescheept met een onverdedigbaar scheppingsverhaal, steniging voor homoseksuelen en een ondergeschikte rol voor de vrouw. Contextuele verklaringen daarvoor zijn onverteerbaar.

Maar goed, zoals Emanuel ook al zei, is het wel fair om een verklaring te vragen en rechtvaardiging te eisen van een geloof dat je emotioneel bevredigt?

“Als er geen zin is, geen uiteindelijke betekenis, geen doel in de wereld meer, het enige dat je dan over houdt is het gezellig en fijn en leuk hebben en als dat dan wegvalt, ja dan zit je eigenlijk gelijk onthand.”

Misschien wel, maar toch, Jezus en Jehova zullen over een paar honderd jaar zeker in het Westen gaan behoren in het rijtje van Isis, Zeus, Jupiter, Wodan, Allah en anderen en wat moeten we dan? Zouden we nu al niet moeten zoeken naar een steekhoudender antwoord op ons verlangen naar zin en zingeving? Iets waar Darwin ook wel bij had willen slapen?

donderdag 30 oktober 2014

De Brugillustratie


De Brugillustratie


Om te kunnen begrijpen hoe gelovigen aankijken tegen de geschiedenis, verleden, heden en toekomst en hoe ze willen staan in deze wereld en deze maatschappij en ook hoe ze de bijbel lezen, is het onmisbaar om kennis gemaakt hebben met de kern van hun geloof. Dat geloof is gebaseerd op het idee dat de Bijbel een door God Himself geïnspireerd boek is. Dit betekent voor de kinderen van God dat je op de waarheid en feitelijkheid ervan kunt vertrouwen. Over het ontstaan van die Bijbel meer in een volgend blog.

Wat de kern van hun geloof is zal ik laten zien aan de hand van de BRUG ILLUSTRATIE.

Ik had nog maar nauwelijks een turbulente puberteit achter me gelaten en was gedrenkt in het gereformeerde gedachtengoed, toen ik in aanraking kwam met de Navigators en via hen “tot Jezus”.  De sfeer bij hen ervoer ik als een warm  bad. Hier is hoe zij zichzelf zien (van de Navigator website):

De NAVIGATORS  vormen een interkerkelijke beweging, die wil meehelpen om op een eigentijdse manier Christus zichtbaar te maken aan mensen binnen het eigene van hun leefwereld, zodat zij kunnen kiezen om met Hem te gaan leven.

Waar ze o.a. sterk in zijn is het bedenken van methodes en  methodieken.  Om de kern van het geloof duidelijk te maken werd gebruik gemaakt van de BRUGILLUSTRATIE. Die bestaat uit 4 “feiten” en gaat ervan uit dat er een God is en dat die wil dat de mensen met en voor Hem leven.

Feit  1: Je bent zondig en voldoet niet aan de verwachtingen die God (je schepper) van je mag hebben. Dit heeft tot een scheiding met GOD geleid, waardoor je in feite al dood bent zoals een bloem die is afgesneden van de wortel.

Als ondersteunende Bijbeltekst wordt bijv. een regel gebruikt uit de brief die Paulus  aan de gelovigen in Rome stuurde:

Romeinen 3:23 Want alle mensen doen verkeerde dingen. Daardoor leeft niemand dicht bij God 

Romeinen 3: 23 Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God (NBG)

Er is een kloof ontstaan tussen de mens en God:











Feit 2:  Om weer met de volmaakte God verzoend te raken zou een volmaakt offer nodig zijn, maar geen onvolmaakt mens  is in staat zo’n offer te brengen. Uit  liefde voor zijn schepping en zijn verlangen om de mens weer met Hem te verzoenen, besloot God zijn Zoon te geven. Deze werd als volmaakt mens geboren, kreeg de naam Jezus Christus en droeg vrijwillig de straf voor onze zonden aan een Romeins kruis in (ongeveer) het jaar 33. Hij overwon daarbij de dood en stond weer op uit het graf.

De schrijver van de eerste Petrusbrief zegt het zo:

1 Petrus 3: 18 Ook Christus heeft geleden. Hij werd gedood als een mens op aarde. Maar God maakte hem weer levend, en gaf hem de macht van de heilige Geest. Christus was onschuldig, maar hij is gestorven om jullie te bevrijden van jullie zonden. Zijn dood heeft jullie voor altijd bij God gebracht.

Ook het bekende vers uit het verhaal van ene Johannes over Jezus wordt vaak aangehaald:

Johannes 3: 16 Want Gods liefde voor de mensen was zo groot, dat hij zijn enige Zoon gegeven heeft. Iedereen die in hem gelooft, zal niet sterven, maar voor altijd leven.

Jezus zorgde daarmee voor een brug over de kloof die de mens van zijn God scheidt:









Feit 3: (Het addertje onder het gras.)  De mens moet in Jezus gaan geloven. Hij/zij moet “JA” tegen Jezus zeggen of in het jargon: Hij/zij moet Jezus aannemen! of Jezus toelaten in het hart! Naast het bekennen van de eigen zondigheid en het accepteren en dankbaar zijn  voor wat Jezus gedaan heeft, gaat het voornamelijk om het aangaan van een Relatie met Jezus Christus, de Zoon van God, als Heer en Verlosser (van de zonde). Wie dat doet wordt een kind van God!

Ondersteuning:

Johannes 1: 12 Toch waren er ook mensen die wel in hem geloofden. Zij mochten kinderen van God worden. 13Dat betekent dat ze op een nieuwe manier geboren zijn. Niet op de gewone manier, uit een vader en een moeder. Maar op een hemelse manier, uit God..

Johannes 5: 24 Jezus zei verder: ‘Luister heel goed naar mijn woorden: Iemand die mijn boodschap aanneemt en gelooft dat God mij gestuurd heeft, die krijgt het eeuwige leven. Hij zal niet veroordeeld worden. Hij is niet meer in de macht van de dood, maar hij zal voor altijd leven.

Deze stap over de brug kun je doen door met een oprecht hart een gebed zoals het volgende te bidden( Uit de Gideon Bijbel):

Het zondaarsgebed

"Vader, ik weet dat ik Uw wetten heb gebroken en dat mijn zonden mij van U hebben weggehouden. Het spijt me echt, en ik wil nu van mijn vroegere zondige leven tegenover U weglopen. Vergeef mij alstublieft, en help me om niet meer te zondigen. Ik geloof dat Uw zoon, Jezus Christus, voor mijn zonden stierf, dat Hij uit de dood is opgestaan, leeft, en mijn gebeden hoort. Ik nodig Jezus uit om de Heer van mijn leven te worden, om vanaf vandaag in mijn hart te heersen en te regeren. Zend alstublieft Uw Heilige Geest om mij te helpen U te gehoorzamen, en om voor de rest van mijn leven Uw wil te volbrengen. Ik bid hiervoor in de naam van Jezus. Amen."

Feit 4: Zodra je Jezus hebt aangenomen, ben je veilig in Gods eeuwige armen. Hij zal je niet verlaten of  teleurstellen. Je mag nu gaan groeien om steeds meer op Jezus te gaan lijken. Dit doe je niet door krampachtig goed te leven maar door Hem in je leven te laten heersen. Hij doet dit op zijn beurt door de Heilige Geest (zie bespreking in een latere blog). Ook na je dood ben je nog bij Hem (in de hemel) en zal je opstaan met een nieuw lichaam op de nieuwe aarde.

Mozes steekt de Israëlieten die op het punt staan het beloofde land binnen te trekken als volgt een riem onder het hart:

Deuteronomium 31: 6 Wees sterk en dapper. Jullie hoeven echt niet bang voor hen [de vijanden]  te zijn. Want de Heer, jullie God, zal jullie helpen. Hij blijft steeds bij jullie, hij zal jullie niet in de steek laten.’

Dit betekent niet dat een kind van God niet door grote moeilijkheden kan gaan, maar hij/zij heeft dan God aan z’n zij om hem/haar daardoor heen te helpen.

Zodra iemand gered is, begint een proces van groei, namelijk om steeds meer te lijken op Jezus Christus. Dit wordt niet gezien als een krampachtige poging om goed te leven maar als een proces van overgave aan God. Door Hem meer en meer heerschappij te geven over je leven, kan Hij in jou Zijn karakter openbaren. De “goede daden” zijn het automatische gevolg van het verbonden zijn met Jezus.

Johannes 15: 5  (Jezus zegt:) Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen. (NBG)

(BGT) Ik ben de stam van de druivenplant en jullie zijn de takken. Als jullie met mij verbonden blijven en ik met jullie, dan zul je veel goeds kunnen doen. Maar zonder mij kun je niets.

Bespreking.


Gelovigen zijn bij dit verhaal volledig gefocust op het idee van een liefdevolle Vader die alles voor je over heeft en je accepteert wie je ook bent en wat je ook gedaan hebt. Hij (en Zijn Zoon) hebben enorme pijn willen lijden om het voor jou weer in orde te maken. De gedachte, dat er iemand zoveel van je kan houden, heeft mij ook meerdere malen ontroerd. Wat zit er toch diep in (velen van) ons een sterk verlangen om onvoorwaardelijk geliefd te zijn. En wat is ons brein  in staat om ons daarbij een handje te helpen, zeker in het gezelschap van andere gelijkgestemde breinen om ons heen.

Ik schreef het volgende gedicht toen ik Jezus nog maar net had aanvaard en op aanwijzing van De Navigators iedere dag een moment van stilte nam:

Stille Tijd

aarzeling
in wikkende woorden
zoeken
naar Hem

wanhoop
in beuken met beden
op de wand
van je cel

gemeenschap
in niet te beschrijven
spreken
met God

Werkelijk doordenken van het verhaal gebeurt echter niet, want dan moet de absurditeit ervan en het primitieve karakter ervan wel duidelijk worden. Hier hebben we een God die kennelijk niet in staat is geweest een volmaakt mens (en geen marionet)  te scheppen, (bijv. iemand die wel een vrije wil had, maar daar nooit misbruik van zou gaan maken en niet zou gaan “zondigen”). Dat lijkt wel onlogisch, maar zoals we zullen zien, kan God zowel drie als één zijn, ook niet zo logisch. Een perfecte God zou een vrij en toch perfect product moeten kunnen leveren. We zouden straks een nieuwe aarde krijgen, waar we in een nieuw lichaam het weer mogen gaan proberen. Krijgen we dan ook weer datzelfde gezeur met die vrijheid om te zondigen? Bij ons gaat een manager de deur uit als hij een slecht product aflevert, bij God kennelijk het product zelf. Maar goed, God heeft mazzel want hij heeft geen ondernemersraad of directeur boven hem.

Het begon allemaal met Eva, de eerste vrouw, die toch graag nog wat wijzer wilde worden en tegen het gebod in van de kennisboom eet. God wordt dan zo boos op haar en haar nageslacht dat Hij noch met haar, noch met Hitler noch met die lieve oude buurvrouw aan één tafel wil of kan zitten.  Toch zit het Hem niet helemaal lekker en om dat dan toch maar op te lossen gaat hij Zijn Zoon laten sterven. Je zoon laten sterven, is dat nou wel zo’n nobele daad? Gelovigen geloven dat Jezus ook God is en God de Vader en God de Zoon zijn eigenlijk ook tegelijk één God. God gaf dus eigenlijk Zichzelf en dan is het wat gemakkelijker om dit als liefdevolle daad te zien. De kerk heeft er 4 eeuwen over gedaan om met dit kunststukje (is God dan ook even dood geweest?) iets te kunnen. De Heilige Geest (waar we het nog wel over gaan hebben) hoort er ook bij en is ook God, en toch is er maar één God. Ze zijn er ook niet uitgekomen en hebben besloten om maar gewoon te zeggen dat het zo is: De drie Goden zijn één God, de drie-eenheid. Dat komt later in deze blogs ook wel weer aan de orde. De zin en onzin van zo’n offer blijft onverminderd  in het duister.

Jezus werd door de Romeinen aan een kruis gehangen en gelovigen zijn vaak geneigd te denken dat hij de ergste pijnen doorstond die je maar kunt bedenken en nou lijkt mij zo’n dood ook bepaald geen pretje, maar zouden er niet nog ergere pijnen  bestaan, van hen wellicht die in de SS-verhoorkamers tot de dood toe werden gemarteld, vaak ook nog om anderen te redden? En Jezus wist immers dat hij na drie dagen dood te zijn geweest weer op zou staan en teruggaan naar de Vader.  Hij heeft met de duivel moeten strijden en die enorme last van al onze zonden moeten dragen, zullen gelovigen zeggen. Wat dat precies betekent weten ze ook niet maar ze blijven dan wel zitten met een overweldigend gevoel van dankbaarheid voor zoveel liefde aan hen gegeven.

Dan krijgen we nog het addertje onder het gras. Aan al dat lijden en al die overweldigende liefde van God heb je nog niks als je Jezus niet accepteert.  Dat heeft er dus voor die mensen die in de tienduizenden eeuwen voor het jaar 33 hebben geleefd nooit ingezeten, ook niet voor die miljoenen die buiten dat kleine Westerse christelijke deel van de wereld hebben geleefd. Pas in de 19de eeuw begon de christelijke boodschap ook wat meer in de rest van de wereld door te dringen. Maar dat is ook nu nog zeer beperkt. Dat is de schuld van ons gelovigen, zullen de gelovigen zeggen. Het lijkt er meer op dat de goddelijke Campagneleider er niet een erg effectieve campagne van heeft kunnen maken.

Er zijn wel gelovigen die ervan uitgaan dat die verlossing voor iedereen geldt of je nou wel of niet van Jezus gehoord hebt of in Hem gelooft. Weer anderen denken dat mensen die nog nooit van Jezus gehoord hebben wel op basis van hun daden beoordeeld zullen worden. En dan is er nog een groep die gelooft dat je in het hiernamaals wel een tweede kans zult krijgen. Deze gedachten ontnemen aan de hartstocht om Jezus bekend te maken in de hele wereld (zending en evangelisatie) de drijvende brandstof. En voor de harde evangelische kern is het dan ook Hemel voor wie tot Jezus komt en Hel voor ieder ander.

1 Johannes 5: 12 Iedereen die verbonden blijft met de Zoon, krijgt het eeuwige leven. Maar wie niet verbonden blijft met de Zoon, krijgt het eeuwige leven niet.

Handelingen 4:12 Hij [Jezus] is de redder die God gestuurd heeft. Er is niemand anders op de wereld die ons kan redden.’

Het was de jaren zestig en we kregen van de Navigators een enquête mee met allerlei vragen over kerk en samenleving, maar de belangrijkste vraag was de laatste en luidde ongeveer als volgt:

Als U iemand uit zou moeten leggen hoe een mens weer vrede kan krijgen met God, hoe zou u dat dan doen?

De goddelijke truc hier achter was dat er een grote kans was dat iemand zou zeggen: “Ik zou het niet weten, hoe zou jij dat dan doen?”  Dat gaf je dan een prachtige gelegenheid de brugillustratie te gebruiken. Gezeten op het balkon achter in de Pelikaankerk te Leeuwarden heb ik daar een aantal keren gebruik van kunnen maken. Of er iemand daardoor de oversteek heeft durven maken, waag ik te betwijfelen, maar het gaf mij achteraf wel een goed gevoel voor Jezus me te hebben ingezet. Met de enquête zelf werd verder nooit iets gedaan....

Dan het vierde feit, ik heb zeker vijfentwintig jaar in Evangelische kringen mogen verkeren en dan ook nog vaak tussen het neusje van de zalm, de zendelingen. En eerlijk gezegd, ik heb er niet veel van gezien, gelovigen die steeds meer op "Christus" gingen lijken. Het waren meestal best wel goeie mensen, maar blijvend behept met dezelfde kwalen als in de wereld daar buiten, jaloersheid, gemenigheidjes,  uit op roem en noem maar op. Groei in Bijbelkennis werd dan wel eens gelijkgesteld met groei in Christus. Ervoer dit zelf ook als een onophoudelijke strijd waarbij je op de been werd gehouden door het overweldigende gevoel van vergeving dat je mocht ervaren in Zijn aanwezigheid. Waar je wel eens een verschil kon zien was als iemand van heel ver moest komen, drugs, alcohol, criminaliteit, prostitutie, financieel aan de grond en dat soort shit.  Als het brein zo is ontspoord kan het helpen om daar via een tegenovergestelde kunstmatige brain-wave uit te komen, meestal vergezeld van een ondersteunende groep gelovigen. In het nieuwe leven zie je dan meestal wel de karaktereigenschappen van het oude leven terug komen in een nieuwe vorm, zoals behoefte om leiding te geven, spanning nodig te hebben etc.

Kraayenoord (Live)
Ons brein is in staat om zo’n liefdevolle figuur voor ons te scheppen, wat gemakkelijker gemaakt wordt als je dit samen met een groep mag geloven en beleven en je samen kunt zingen uit Johannes de Heer :
Welk een vriend is onze Jezus,

Die in onze plaats wil staan!
Welk een voorrecht, dat ik door Hem
Altijd vrij tot God mag gaan.
Dikwijls derven wij veel vrede,
Dikwijls drukt ons zonde neer,
Juist omdat wij 't al niet brengen
In 't gebed tot onze Heer.


Leidt de weg soms door verzoeking,
Dat ons hart in 't strijd uur beeft,
Gaan wij dan met al ons strijden
Tot Hem, die verlossing geeft.
Kan een vriend ooit trouwer wezen 
Dan Hij, die ons lijden draagt?
Jezus biedt ons aan genezing;
Hij alleen is 't, die ons schraagt.

Zijn wij zwak, belast, beladen
En terneer gedrukt door zorg,
Dierb're Heiland! onze Toevlucht!
Gij zijt onze Hulp en Borg.
Als soms vrienden ons verlaten,
Gaan wij biddend tot den Heer;
In zijn armen zijn wij veilig,
Hij verlaat ons nimmermeer.

Veel songs hebben een refrein dat vaak eindeloos herhaald wordt en je (als je daarvoor openstaat) tot enorme emotionele hoogten op kan zwepen, niet ongelijk aan wat je tegenkomt bij voetbalwedstrijden, hindoestaanse en boeddhistische mantra’s of de (heidense) SingSings van de Papoea’s.

Ik kwam op YouTube deze toevoeging tegen op bovenstaand lied:

Welke een vriend is Jezus,
welk een vriend is Jezus,
welk een vriend is onze Heer.
Welke een vriend is Jezus,
welk een vriend is Jezus,
welk een vriend is onze Heer.
Welke een vriend is Jezus,
welk een vriend is Jezus,
welk een vriend is onze Heer.


Bijv: Kraayenoord (live):


Vergelijk dit maar eens met de Hindoe-chant:

Hare Krishna Hare Krishna

Krishna Krishna Hare Hare

Hare Rama Hare Rama

Rama Rama Hare Hare
Bijv. aan het eind van George Harrisons "My Sweet Lord"


We hebben nu gekeken naar de kern van het Evangelische geloof en kunnen dan nu eens gaan zien hoe die “Verlossing”,  pas geïmplementeerd in het jaar 33, werd voorbereid.

God had daartoe een plan bedacht,  een heilsplan, d.w.z. een programma om het uiteindelijk weer goed te maken tussen Hem en de mensen. Dat programma zou zich langzaamaan door de geschiedenis heen ontvouwen  en de overtuiging,  uitgedrukt in deze brugillustratie,  is telkens de rode draad. Gebeurtenissen die plaats vinden tijdens deze historische reis zijn afschaduwingen van wat er staat te gebeuren, d.w.z. ze illustreren het nog uit te voeren verlossingsplan. In de volgende blogs gaan we die reis volgen door de Bijbel. Het stelt iedereen die niet of weinig bekend is met de Bijbel in staat om de belangrijkste delen van dit boek te leren kennen en wie al wel redelijk op de hoogte is mag ze eens lezen in Gewone Taal en  ook eens nadenken over aspecten die wat minder de aandacht gekregen hebben in de Evangelische traditie.

De volgende keer:  De Schepping
----------------------------------------------------------------------------------------------------------