Sterr(en)slaaf

klik hier voor vollediger weergave in je browser.

Wat je ook van God kunt zeggen, niet dat Hij het gauw opgeeft. Eerst probeert Hij een blijvende vriendschap op te bouwen met Adam. Als dat mislukt krijgt Noa(c)h een kans. Zijn nageslacht maakt er ook weer een zooitje van, die probeerden net als Adam destijds Hem de baas te worden en wilden een toren bouwen waarmee zij bij Hem in Zijn hemel zouden kunnen rond koekeloeren. 

Maar niet weer na een zondvloed overal stinkende lijken achterlaten, dacht God. Deze keer maar de taal van al die mensen in de war schoppen, zodat de een Fries spreekt en de ander Chinees en nog wel zo’n 7000 andere talen. Dan houden ze wel op om tegen Mij samen te spannen.
Dat gebeurde dus en God kwam er helaas pas later achter dat Hij zichzelf wel weer een hoop werk had bezorgd. Want toen Hij een paar duizend jaar later het plan opvatte om Zijn ordinanties wereldwijd bekend te maken moesten die eerst in al die 7000 talen vertaald worden. In anno 2019 is dat voor het hele verhaal nog maar voor 512 talen gelukt....  Ref.

Die taalverwarring zou wel eens dwars door gezinnen heen gegaan kunnen zijn. God had Zijn oog al laten vallen op een jonge man waar Hij het nu eens mee wilde proberen. Abram, heette hij. Dit was een zoon van Terach en dus een achter, achter, achter etc. kleinzoon van Noah. We weten dat Terach nog in de omgeving van Babel woonde samen met Abram en toen moest vertrekken. Wegens die spraakverwarring en gedwongen verspreiding waarschijnlijk? Nou sprak Terach als bevoorrechte afstammeling van Adam waarschijnlijk nog Diets (Nederlands) Ref. en God is met Abram zich natuurlijk van het Hebreeuws gaan bedienen. Zou het kunnen dat Abram in het begin en in paniek naar zijn vader riep: “abba, abba” en zijn vader antwoordde: “Ah Bah, ah Bah?, Wat vind je 'bah', Appie? "

We weten het niet, wellicht kon je bij de BOI (Babelse Onderwijs Instellingen) al wel een taalcursus volgen en heeft Abram ook nog Diets leren spreken.

Ze gingen wel als familie op stap en kwamen aan in Charan, op de grens met het huidige Turkije en Syrië. God wachtte tot Terach dood was en begon toen zijn plan met Abram uit te voeren:

Gen 12: NBV

1 De HEER zei tegen ​Abram: ‘Trek weg uit je land, verlaat je ​familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het land dat ik je zal wijzen.

4-5 Abram ging uit Charan weg, zoals de HEER hem had opgedragen. Hij was toen vijfenzeventig jaar. Hij nam zijn vrouw Sarai mee en Lot, de zoon van zijn broer, en ook alle bezittingen die ze hadden verworven en de slaven en slavinnen die ze in Charan hadden verkregen. 


Ja, we lezen het goed, ook slaven en slavinnen hoorden bij de bezittingen. Dat had God op de achtergrond al keurig geregeld. Hij had immers ooit bepaald dat het nageslacht van Cham, zeker via zijn zoon Kanaän, geknecht zouden worden:

Gen 9: 25 NBV

‘Vervloekt zij ​Kanaän,
knecht van zijn broers zal ​Kanaän​ zijn,
de minste van alle knechten.' 

De minste van alle knechten, ook wel knecht der knechten in andere vertalingen, slaaf dus, zo moet het hier gebruikte woord ook verstaan worden. En dat zou ook gelden voor zijn nageslacht, mannen en vrouwen. Die konden gewoon gekocht worden. 
En God liet er ook geen misverstand over bestaan dat een slaaf geen kapsones moest krijgen. Daartoe zond Hij nog het volgende bericht de wereld in:

Efeziërs 6:5  NBV

5 Slaven, gehoorzaam uw aardse meester zoals u Christus gehoorzaamt, met ontzag, respect en oprechtheid;

Zijn poppetjes hebben van die, door God zelf gelegitimeerde, slavernij ijverig gebruik gemaakt. Met Gods ordinanties in de stuurhut, werden er miljoenen slaven gekocht en naar de Amerika's verscheept. Ref. Pas toen het erop ging lijken dat dat de populariteit van hun Baas geen goed zou doen hebben een aantal van hen in de 19e eeuw nog meegewerkt om hier een einde aan te maken. Die zijn daar nu apetrots op en halen liever geen oude slaven nog uit die gigantische Atlantische sloot ......

Maar Abram kwam aan in Kanaän, het land van de vervloekte en God gaf hem een geweldige belofte: 

Genesis 22:17 NBV

17 (hier) zal Ik je rijkelijk zegenen en je zo veel nakomelingen geven als er sterren aan de hemel zijn en zandkorrels op het strand langs de zee, en je nakomelingen zullen de steden van hun vijanden in bezit krijgen. 

Toen God deze belofte had gedaan ontstond er best wel enige paniek bij de engelen van zijn afdeling Logistiek.

"Hoeveel gaan dat dan worden? ", vroeg de één.

"Effe op het internet Goddelen", zei een ander en ging dat meteen doen.

“In het waarneembare heelal komen ruwweg zo'n honderd miljard sterren voor.”, riep zij uit. 

REF.

“en er zijn misschien wel tien triljard zandkorrels op onze aarde”, ontdekte een wiskundige engel nog.

“Waar laten we al die Abramieten? Kanaän is daar niet groot genoeg voor, zelfs de hele aarde niet. “, vroeg een nogal claustrofobische mede-engel.

“En als ze dood zijn moeten we een deel ervan ook nog in onze mooie hemel toelaten”, voegde Azraël, de engel des doods, toe Ref..

“Laten we maar hopen dat God een grapje maakte”, zei een klein guitig engeltje nog.

En daarna deed iedereen er het zwijgen toe.

En er was ook nog wel een probleem: Sara(i) de vrouw van Abram was onvruchtbaar.....


---------------------------------------------------------------------------------------------

Klik hier voor de andere delen van Genesis met een glimlach

Een uitgave van Kinderen van God, wat denken ze (wel)?!