Mijn Kerst
Ik moet een jaar of 17 geweest en de hormonen gierden door mijn lichaam. Kerst was net geweest en op het Zaailand in Leeuwarden zou die nacht een vuurwerk ontstoken worden en verzamelde kerstbomen verbrand. Ik voelde me nooit zo alleen als in de Kerst-periodes. M’n vrienden hadden allemaal wel romantisch gezelschap gevonden, maar daar had ik met mijn kippig brilletje weinig zicht op. Het moet in zo’n periode geweest zijn dat ik het volgende gedichtje neerpende:
Kerst, dat is een etalage vol Vrede
En het bordje “vandaag geen verkoop”
Verborgen voor het oog.
Ik mengde me onder de toeschouwers en zag dat ik naast een meisje stond met mooi donker lang haar. Terwijl ik naast haar stond, trok mijn hand zich als door een mysterieuze kracht bewogen naar haar toe en raakte haar hand aan. Geschrokken, gauw weer teruggetrokken. Maar toen kwam haar hand richting die van mij...... We hebben hand in hand het hele schouwspel bekeken. Een ervaring die me diep raakte. Toen het afgelopen was, draaide haar vader, die naast haar stond, zich om en zei: “Kom, we gaan naar huis.” We lieten onze handen los waarop ze met haar ouders wegliep en nog één keer omkeek. Mooi lang donker haar en een bijbehorend kopje, “joods” dacht ik nog. Kon nog even nagenieten waarna het weer donker werd in hart en ziel:
Kerst, dat is de pijn van horend doof
En bovendien
Vanwege het licht, het Licht niet zien.
Dit gedicht was minder een reflectie op het spirituele klimaat van die tijd als een bekentenis van eigen onvermogen en verlangen naar het aangeraakt worden door een liefdevol “Licht”.
Het pseudo-kerstverhaal van Matheus.
Er is een fraai kerstverhaal dat je niet in de bijbel tegenkomt, maar in de vroege kerk wel heel populair was. Zo populair zelf dat snippers ervan in de Koran terecht zijn gekomen.
Het verhaal begint met het verslag van hoe Maria zelf maagdelijk werd geboren en opgroeide in de tempel. Toen ze 14 was en begon te menstrueren, mocht ze de tempel niet langer bezoedelen en werd ze via een goddelijk lot uitgehuwelijkt aan een oude man, Jozef.
En op een dag toen Maria bezig was water te halen bij een fontein, “verscheen een engel aan haar en zei: ‘Gezegend bent u, Maria. Want in uw schoot hebt u een woonplek toebereid voor de Heer. Want, zie, het hemelse licht zal in u komen wonen en door middel van u over de hele wereld schijnen’ ”
En later, toen ze onderweg waren naar Bethlehem voor de volkstelling stond Maria op het punt om te baren. Ze konden een donkere grot vinden voor privacy, waarop Jozef op weg ging om een kraamvrouw te zoeken. Maria hoefde niet bang te zijn voor het duister want “ Het licht van god scheen zo in de grot dat het noch bij nacht noch bij dag aan licht ontbrak. En daar baarde ze een zoon en de engelen omringden hem toen hij geboren werd. En zodra hij geboren was stond hij op zijn voeten en de engelen aanbaden hem en zeiden: ‘glorie aan God in de hoge en vrede op aarde aan mensen van welbehagen.’ “
De twee kraamvrouwen die Jozef gevonden had, Zelomi en Salome, konden niet geloven dat hier een kind geboren was zonder dat er bloed gevloeid had, een maagdelijke geboorte! Salome was vol ongeloof en vroeg toestemming om Maria te onderzoeken. Het maagdenvlies bleek nog geheel in tact! Echter: “toen ze haar hand weer terugtrok, verdorde hij helemaal en in uitzonderlijke pijn begon ze bitter te huilen” en beleed haar ongeloof.
Daarop verscheen een engel, die zei “ Ga naar het kind en aanbid hem, raak hem aan met uw hand en hij zal u genezen, want hij is de redder van de wereld en alle hoop is op hem gevestigd.”
Ze raakt Jezus dan aan en is ineens weer genezen.
Hand in hand met Jezus.
Jezus aanraken, door Hem aangeraakt te worden, hand in hand te wandelen in het Licht met Hem, dat ligt wel aan de basis van het kind-zijn van God en ik moet dat zelf ook zo ervaren hebben. Het zorgt voor minder leegte, vooral als je dat kunt delen met anderen om je heen, samen bidden, samen zingen, samen God loven, het bindt als niets anders. Maar ook op je knieën, mooie teksten lezen in de Bijbel, je hart naar Hem uitstorten.....
Maar ....
er is natuurlijk nooit iemand (op een natuurlijke manier) maagdelijk geboren en Jezus is gewoon ooit doodgegaan en niet op één of andere mysterieuze wijze alom aanwezig en (niet slechts symbolisch) levend in het hart van de kinderen van god, klaar om aan te raken en aangeraakt te worden. Als Redder van de wereld heeft hij zeker nog geen “acte de presence” gegeven. "Hand in hand met Jezus" heeft Elvis Presley ook niet kunnen redden:
er is natuurlijk nooit iemand (op een natuurlijke manier) maagdelijk geboren en Jezus is gewoon ooit doodgegaan en niet op één of andere mysterieuze wijze alom aanwezig en (niet slechts symbolisch) levend in het hart van de kinderen van god, klaar om aan te raken en aangeraakt te worden. Als Redder van de wereld heeft hij zeker nog geen “acte de presence” gegeven. "Hand in hand met Jezus" heeft Elvis Presley ook niet kunnen redden:
His Hand in Mine (Elvis Presley)
You may ask me how I know my Lord is real (my Lord is real)
You may doubt the things I say and doubt the way I feel (the way I feel)
But I know he's real today he'll always be (he'll always be)
I can feel his hand in mine and that's enough for me
I will never walk alone, he holds my hand (he holds my hand)
He will guide each step I take
And if I fall I know he'll understand
Till the day he tells me why he loves me so (he loves me so)
I can feel his hand in mine
That's all I need to know
Placebo Kerstkind.
Maakt het uit als we de bemoediging, de aanraking, het gevoel geliefd te zijn waar we zo naar kunnen verlangen ontlenen aan een placebo kerstkind in ons brein?
Ik denk het wel want het kan niet goed zijn voor je zelf en voor de maatschappij waar je onderdeel van bent om deze belangrijke gevoelens te baseren op sprookjes. Daarvoor hebben we elkaar, onze kinderen, ouders, familie, vrienden, buren nodig en daarvoor zouden we ook open moeten staan voor anderen die bemoediging nodig hebben. Niet wegkijken van alle ellende die er nog is in deze wereld, maar ook genieten van het mooie. Voor mij bijvoorbeeld hardlopen in een wit landschap vol maagdelijke sneeuw. Dat is nu dan ook Kerst voor mij hoewel ik altijd nog wel kan genieten van de stem van Elvis (is die eigenlijk wel echt dood? :) !)
He Touched Me (Elvis Presley)
Shackled by a heavy burden
‘Neath a load of guilt and shame
Then the hand of Jesus touched me
And now I am no longer the same
He touched me, Oh, He touched me
And Oh what joy that floods my soul
Something happened and now I know
He touched me and made me whole
Since I met this blessed Savior
And since he cleansed and made me whole
I will never cease, never cease to praise Him
I’ll shout it while eternity rolls
Oh He touched me, oh He touched me
And oh the joy that floods my soul
Something happened and now I know
He touched me and made me whole.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je eigen mening hier: